Το χαμόγελό σου απο δειλία έχασα

Σαν κάτι να έχασα
Το χαμόγελό σου
Εκείνο το αγαπημένο μου χαμόγελο καληνύχτας
Σα να παράπεσε στο σκοτάδι
Ή μήπως το έκρυψες στην τσέπη σου φεύγοντας?
Δεν πρόλαβα να δω
Κρίμα
ΑΝ έτρεχα πίσω σου
ΑΝ ήμουν λίγο πιο γρήγορη
Θα σε προλάβαινα
Και θα σου ζητούσα να μου το χαρίσεις
Να το φυλάξω στην τσάντα μου
Ως την επόμενη φορά
Κι όταν γυρνούσα στο σπίτι
θα το έβαζα πάνω στο κομοδίνο
μέσα σε ένα μικρό κουτάκι
για να είναι ασφαλές
σε ένα κουτάκι διάφανο ώστε να μπορώ να το κοιτάζω
θα ξάπλωνα λοιπόν στο κρεβάτι
και θα περνούσα τις νύχτες χαζεύοντας το
μέχρι να ξεθωριάσει
ή να σβήσει
ΑΝ σβήσει...
Θα το φρόντιζα
Και θα το αγαπούσα

Γιατί θα μου έδινε δύναμη μέχρι να ξαναρθώ

Μέχρι να σε δω πάλι
Και να μου χαρίσεις άλλο ένα καινούριο χαμόγελο
Έτσι θα έκανα αν μπορούσα
Μα ξέρεις τι?
Δεν το έκανα
Στάθηκα αποσβολωμένη
Ψέλλισα μια καληνύχτα που ίσως δεν άκουσες
Και σε άφησα να χαθείς...