Mπερδεμένο κουβάρι

Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι
Μπορείς εύκολα να ισχυριστείς πως όλα είναι ξεκάθαρα
Μα δεν είναι
Ο καθένας φαντάζεται αυτό που θα ήθελε
Παρερμηνεύει εθελούσια κινήσεις μήπως νιώσει καλά
Ή και ακούσια παρεξηγεί
Κι έτσι απλά μπλέκονται όλα
Φυτρώνουν σκέψεις σαν τα ζιζάνια
Και μας τραβούν σε δύσβατα μονοπάτια
Εμείς άραγε επιμένουμε να τα κάνουμε όλα δύσκολα?
Ίσως να έχουν και την τάση να γίνονται απο μόνα τους...
Και όλο αυτό κάποτε κουράζει
Ασυνεννοησία
Παρανόηση
Και πολλά όνειρα
Κάστρα που χτίστηκαν σε κινούμενη άμμο
Δίχως θεμέλια
Δίχως σημάδια
Μα όταν αποκάμεις
Όταν σκύψεις το κεφάλι και αποδεχτείς μια μεγάλη ήττα
Όταν συνειδητοποιήσεις τη μεγάλη σου ανοησία
Όταν εν τέλει παραδώσεις τα όπλα
Τότε έρχεται η αλήθεια για να σε διαψεύσει
Να μην την περιμένεις νωρίτερα
Ποτέ πριν το τέλος...
Τότε θα έρθει για να σου αποδείξει το αντίθετο
Για να σε επιβραβεύσει
Μετά απο χίλια ετοιμόρροπα σκαλοπάτια
Θα βρεις εκείνο που με σιγουριά θα σε οδηγήσει στον παράδεισο
Και θα σου αξίζει τότε
Κράτα την ελπίδα σου μέσα στους καιρούς ζωντανή
Και φύλαξε το πιο φωτεινό χαμόγελο για όσα δεν ήρθαν ακόμη