Για τη βόλτα που ΔΕΝ έγινε...

Φέτος το καλοκαίρι έλεγα να φτιάξω το ποδήλατο μου
Να το βγάλω από το υπόγειο,
Να το ξεσκονίσω,
Να βάλω αέρα στα λάστιχα
Και να γυρνάω τους δρόμους
Μετά απο τόσα και τόσα που είχα στο κεφάλι μου
Μερικές τέτοιες βόλτες θα ήταν οτι πρέπει
Κι όλο το ‘λεγα...
Ώσπου μια μέρα το πήρα απόφαση
Πήγα και το σουλούπωσα
Έτοιμο πια για να σουλατσάρω παντού
Μα δεν το πήρα ποτέ να κάνω αυτή τη βόλτα
που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου
Ακόμα έξω είναι και με περιμένει
μόνο που σκονίστηκε πάλι
πέρασαν και κάτι μήνες απο τότε
που το καθάρισα τελευταία φορά
Είναι που τόσο καιρό δεν μου έκανε καρδιά να πάω
Είχα το χρόνο,
Μα δεν είχα την όρεξη...
Τώρα που θέλω να ανέβω επιτέλους
Και να τρέξω όσο δεν έτρεξα ποτέ μου
Και να γελώ καθώς θα με φυσά ο άνεμος
Δεν το κάνω
Γιατί μπαίνει ο χειμώνας
Και δεν θα’ ναι το ίδιο
Γιατί άρχισαν τα κρύα
Και γιατί έτσι φτιάχτηκα εγώ
Πάντα να βρίσκω εμπόδια...