Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Καταλαβαίνω εγώ...

Τυλίγω τα χέρια γύρω απο το λαιμό μου
Τον σφίγγω δυνατά
Όσο πιο δυνατά μπορώ
Να νιώσω τον πόνο βαθιά μέσα μου
Όπως μέρες πριν εσύ μου τον χάρισες
Τον θέλω πίσω...ξανά και πάλι...
Μέχρι να χάσω την ανάσα μου
Να κόψω τη ροή του αίματος τις φλέβες μου
Να δακρύσω απο ηδονική απόγνωση
Του μέσα και του έξω μου
Και στο τέρμα κοντά να τον ελευθερώσω
Για να αφεθώ ξανά στην τύχη
Που ίσως με εκτοξεύσει στον ουρανό
Μακριά σου
Γιατί είσαι έκπτωτος άγγελος
Θνητός πια
Ενώ εγώ τώρα θα διεκδικήσω τη θέση μου εκεί πάνω
Μιλώ ασυνάρτητα
Δεν ταιριάζουν οι λέξεις μου
Δεν βγάζουν νόημα κανένα
Μα έτσι ήμουνα πάντα
Μη φοβάσαι
Κι ούτε χρειάζεται να καταλάβεις
Ένα σου λέω μονάχα
Κουράστηκα να αναλύω περιπτώσεις
Κι όταν ακούω το όνομά σου αυτό κάνω
Σκέφτομαι παραπάνω απ’ όσο χρειάζεται...
Όχι άλλο
Πίνω, ζαλίζομαι, μ’ ακόμα υπάρχεις
Τουλάχιστον δεν έχω αρκετή επαφή με τον κόσμο τώρα
Και ελάχιστα θυμάμαι
Να’ ναι καλά το αλκοόλ που μαγνητίζει τη λήθη
Και την καλεί σε μια εφήμερη έστω επάνοδο
Ίσως αυτό που με ζαλίζει δεν χωρά σε ποτήρι
Ούτε σε σκέψεις σκόρπιες χωρά
Ούτε στον κόσμο τούτο
Ούτε καν στον δικό σου
Τον αγγελικά πλασμένο ξέγνοιαστο κόσμο
Ξέρω, δεν με καταλαβαίνεις
Με δεν πειράζει σου λέω
Καταλαβαίνω εγώ...

4 σχόλια:

  1. Δεν με καταλαβαινεις...αλλα καταλαβαινω εγω.

    Εγω βρισκομαι μεσα στο κειμενο σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν χρειάζεται να είναι κατανοητές οι πράξεις μας...
    αν εσύ ξέρεις γιατί,φτάνει...ας μην το μάθει κανείς άλλος...
    αρκεί που καταλαβαίνεις εσύ...

    Καληνύχτα Μαρία μου
    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Elpizw aftos o *%#$@^(#%#@%^&%* na aksizei kathe stigmi p se ekane na niwseis toso distixismeni kai na vasanizetai gia kathe deftero p ksodepse gia na se kanei etsi... Kserw para poli kala ti tha pei na psaxneis dieksodo sto poto k pistepse me einai to xeirotero p mporeis na kaneis... se parakalw dwse ston eafto s akoma mia efkairia... kserw oti einai diskolo allwste to kserw apo prwto xeri... Poses fores esfiksa ta xeria m ston laimo m mexri na akousw to prwto crack kai na kolwsw?... Skeftesai giati allwste na zeis? I zwi ponaei perissotero apo tn thanato... otan petheneis dn iparxei pia ponos... Alla mn to kaneis... dn mporw na to dikaiologisw me kapoion tropo... skepsou aftous p agpas... exw zisei ligo alla eixa filo m o opoios pethane se mia paromoia katastasi apelpisias... kai pistepse me otan pethenei kapoios oi gyrw t einai aftoi p niwthoun dio fores pio epiponi tn ptwsi.... Tha se thimamai gia panta r file! :(... Tote dn katafera na ton glitwsw gt ta ekrive ola mesa t! Ta mona p ematha itan apo ena gramma gemato me dakria p dn katafere na riksei otan eprepe... Dn thes na niwsoun oi filoi s afta ta sinaisthimata... na pane se psixologous gia na se kseperasoun...na pesoun se farmaka gia na valoun to mialo ts se mia seira... Nai afta perasa! :(... M eferes polles anamniseis... m exei leipsei poli.......

    Kalhnyxta Anemh! Ta dakria m tha se filane gia simera... Mr.Mojo Rising...to onoma m btw einai Dhmhtrhs...gt allwste na krivomai...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Δημήτρη"...
    Καταλαβαίνω τι λες και ποτέ μα ποτέ δεν θα έφτανα σε τέτοιο σημείο...άλλωστε εγώ είμαι εκείνη που συνήθως αποτρέπει τους άλλους απο παρόμοιες σκέψεις...Και ούτε ζητώ εκδίκηση για κάτι αφού εξαρχής γνώριζα την κατάσταση...Ευτυχώς στην προκειμένη περίπτωση ο πόνος μόνο ηδονικός ήταν και η ανάμνηση διακριτική...απλά μου τριβέλιζε το νου και δεν μπόρεσα να αντισταθώ και να μη γράψω γι' αυτήν...Πάντως σε ευχαριστώ για τις συμβουλές,μπράβο σου που αντιμετωπίζεις έτσι αυτές τις καταστάσεις και...λυπάμαι για όσα πέρασες και που αναγκάστηκες να τα επαναφέρεις τώρα στη μνήμη σου...

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή