Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Γιγαντώνω το κενό μου περίτεχνα

Όταν θέλω να φωνάξω είναι που σώνεται η φωνή
Κλείνει ο λαιμός μου και δεν βγαίνουν οι λέξεις
Και ύστερα απαιτώ να καταλάβουν οι άλλοι αυτά που λέω
Μα πώς???
Πόσο πολύ με μισώ
Αχ και να ξερες...
Είναι από τις λίγες φορές που έχω τόσο ανάγκη να κλάψω
Μα δε βγαίνουν τα δάκρυα
Ήμουν έτοιμη πριν λίγο
Εκεί πάνω που έφυγες
Και που είπα στον εαυτό μου πως δεν θα ξανάρθω...
Πάνω εκεί που ευχήθηκα να με πνίξει το σκοτάδι
Να γίνω μια νύχτα βαθιά..
να κρυφτώ σε μα ψευδαίσθηση ασφάλειας
ή πυκνής πυκνής ομίχλης
Έτσι, για να μη χρειαστεί να σε αρνηθώ
Και για να μην παραδεχτώ την αδυναμία μου
Μα ούτε αυτό δεν κατάφερα
κράτησα μέσα μου κάθε σταγόνα αρμυρή
και σαν να έκανε το φορτίο μου ακόμα πιο βαρύ απ'οτι ήδη ήταν
Με σιχαίνομαι, μα δεν αλλάζω
Λαθεμένες κινήσεις επαναλαμβάνω
Και δεν μπορώ να επιρρίπτω αιώνια αλλού τις ευθύνες
Ειδικά τώρα
Πρέπει να το παραδεχτώ
Κι ακούγεται τόσο άσχημο
Πιο άσχημο και αβάσταχτο απο πότε
Το χέρι μου σε μηδαμινή απόσταση
Κι όμως δεν τόλμησε να σε αγγίξει
Σ’αρνήθηκα και δυο και τρεις φορές
Κι ας σε ήθελα τόσο
Κανείς δεν μπορεί να με πιστέψει
Ούτε καν εγώ η ίδια...
Μα σε ήθελα
σε θέλω
κι αν δεν το πολεμήσω τώρα ίσως συνεχίσω να σε θέλω
Ναι, να πολεμήσω το συναίσθημα
δεν μου περνάει καν απο το μυαλό να το υπερασπιστώ
δεν έχω το σθένος
μου λείπει το πολύτιμο θάρρος
κι όσο κι αν λεω οτι θα το αποκτήσω κάποτε
ακόμα έτσι-όπως πρώτα-μένω...
Τι να πω τώρα?
Τι λόγια να βρω να ταιριάξω για να δικαιολογηθώ?
Στέρεψαν οι λέξεις, τα άλλοθι και οι αφορμές
Είμαι εγώ γυμνή μπροστά στην αλήθεια μου
Και πόσο τη φοβάμαι αυτή την αλήθεια!
Όταν είπα πως με μισώ πραγματικά το πίστευα
Μα τώρα όσο περνά η ώρα καταλαβαίνω
Δεν είναι μίσος μονάχα
Είναι αποστροφή απόλυτη
Είχα καιρό να αισθανθώ έτσι
Θέλω να πάρω οτιδήποτε αιχμηρό
Και να το καρφώσω στην καρδιά μου
Τι να την κάνω όταν δεν μπορώ να ελέγξω τους χτύπους της?
Δεν θέλω να αντικρύσω καθρέφτη ποτέ ξανά
Δεν θέλω να ξανασκεφτώ
Να ονειρευτώ
Ή να γράψω...
Δεν μου αξίζει
Δεν τολμώ
Δεν έχω δικαίωμα να ελπίζω να ανοίξει η πόρτα που ώρες τώρα σφραγίζω
Πέταξα το κλειδί
Ας μην αντικρύσω λοιπόν τον έξω κόσμο
Είναι το τίμημα που οφείλω να πληρώσω
Και πονάει πιο πολύ απο οτιδήποτε άλλο
Μα δεν είναι αρκετή η τιμωρία αυτή
Είναι λίγη...ελάχιστη
Ένα τίποτα όλα μου
Δικό μου κενό που γιγαντώνω περίτεχνα
κι οτι πάει να το γεμίσει σκοτώνω...

Ήρθα... ... ... Είδα... ... ... Ένιωσα... ... ... Έφυγες... ... ... Έφυγα... ... ...

10 σχόλια:

  1. Σ αρνήθηκα πολλές φορές...
    Μα μία μονάχα σ' αγάπησα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι όταν έδειξα την καρδιά μου

    με τουφέκισαν...

    και κοιμούνται με το πτώμα μου, λένε, επιτέλους...έτσι έγραψαν...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι πάντα...
    πόσες φορές μπορεί να αγαπήσει κανείς?
    Μια και δυνατή...
    μια και καλή...
    μια και αληθινή...
    μόνο μια

    Φιλιά γλυκά Μαράκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφο Λίτσα μου...
    Γιατί άραγε είναι τόσο επικίνδυνο να
    εκθέτουμε την καρδιά μας σε κοινή θέα??
    Κι ακόμα πιο επικίνδινο είναι να την εκθέτουμε
    μπρος στα ίδια μας τα μάτια...

    Καλώς Ήρθες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "θ' αφουγκραστώ τον λυγμό και τον ήχο
    απ' τον τελευταίο χορό σου,
    το ασμίλευτο δάκρυ στο βλέμμα σου
    που μ' αντικρίζει μ' οδύνη
    μέσα απ' τον άδειο
    βολβό του ματιού μου.."

    Όμορφη γραφή με μελαγχολικές αποχρώσεις..
    Καλησπέρα Ανέμη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Kalhspera Anemh...

    Diavasa to yperoxo afto kommati p egrapses.. oso distixia kai arnhtiki energeia kai an vgazei paramenei apistefto... Tha sou elega na mhn polemas ta aisthimata sou... Einai to mono oplo p exeis apenanti ston apeiro arithmo atomwn p iparxoun sto simpan... Kserw i agaph ponaei, alla o ponos einai ena sinaisthima opws eipe k o Morrison(tragoudisths tn Doors,poihths) Pws thes na antimetwpiseis tn agapi an fovasai na niwseis?... Vres to xameno tharos! Girna pisw se afton p aporipses 2-3-4-1000000000 fores an se agpaei tha katalavei... kai an den katalavei min petas to kleidi vges eksw kai psakse tn erwta!!!
    Kalh sou nyxta,
    Mr.Mojo Rising ;)

    P.S. Polu wraio to blog s kai wraia mousikh :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μελαγχολικές αποχρώσεις...δυστυχώς Τάκη μου
    αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν μπορώ να
    το αποβάλω με τίποτα...
    γι'αυτό άλλωστε καταφεύγω εδώ...

    Σ'ευχαριστώ που πέρασες και καλώς ήρθες!!
    Ανεμοφιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σ'ευχαριστώ για όλα "Ανώνυμε"...
    Δεν έχεις άδικο, το σωστό είναι να κυνηγάμε αυτό που θέλουμε...
    Όποιος είναι δειλός και δεν ρισκάρει δεν παίρνει τελικά τίποτα...
    Δεν του αξίζει άλλωστε..."ο τολμών νικά"
    Μόνο που εγώ δυνατώ να τολμήσω
    Μεμψιμοιρώ...
    Μένω στάσιμη...
    Μένω πίσω...
    Και κατηγορώ τον μοναδικό υπαίτιο χωρίς όμως να αλλάζω...
    Δεν πρέπει να είμαι έτσι
    μα είμαι...
    Ξέρω το σωστό,
    λέω θα προσπαθήσω,μα δεν το κάνω
    ίσως την κατάλληλη στιγμή πάρω τα
    πράγματα στα χέρια μου όπως πρέπει...
    Κάποια στιγμή...

    Καλημέρα σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Kalhmera Anemh,
    Den thelw na se kanw na viasteis gia ekeini tn imera p tha apofasiseis na pareis tn katastasi sta xeria sou...alla as prospathisw :P H gnwmi m einai pws an den exeis pleon tipota na xaseis tote i moni s epilogi einai na riskareis... gia ena lepto min skefteis ti tha ginei an kaneis kati...apla kanto! Otan exeis ftasei ston pato o monos dromos einai pros ta panw :) ksekina na anevaineis kai tha vrethoume stn diadromi... Sto lew giati prosfata imoun k egw se mia paromoia katastasi alla vrethike o katalilos anthrwpos na me kanei na dw thn zwi ligo pio thetika... elpizw na ekana paromoia douleia :) kai opws eipe kai kapoios... Wraia i zwh...... alla ta exei me allon :P xaxa Kalh sou mera ;) Mr.Mojo Rising

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Mr.Mojo Rising...ϊσως το κάνω...
    να κλείσω τα μάτια και πάψω να σκέφτομαι για ένα λεπτό,
    ίσα για να κάνω αυτό που πρέπει να γίνει...
    ίσα για να ρισκάρω...
    λες και υπάρχει τίποτα να χάσω πια...
    προς τα πάνω λοιπόν...
    έτσι λες...
    έτσι λένε όλοι...
    κι εγώ μαζί τους...

    ΘΑ μιλήσω...
    ίσως τώρα...ή αύριο...(ή ποτέ...)
    ΘΑ το κάνω...ΘΑ αναθαρρήσω...
    Χαίρομαι που εσύ τα κατάφερες
    κι ελπίζω να καταφέρω το ίδιο
    σ'αυτό το κοντινό ή μακρινό "κάποτε"...
    Καλησπέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή