Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Ψυχοσωματικά - τη λάθος ώρα για λάθος λόγους με το λάθος άτομο..

Πονάει το κεφάλι και τα πόδια και τα χέρια μου
Το στήθος μου το νιώθω κενό..
Τα ψυχοσωματικά μου πάλι..
Μια λέξη βρίσκω να με εκφράζει τώρα: κουρελιάζομαι
Λάθος.. κι άλλες λέξεις.. πολλές:
Λιώνω και χύνομαι, ρευστοποιούμαι, κυλώ..

Όχι, δεν έχασες κάτι.. δεν έχω λόγο να είμαι έτσι
Εσύ είσαι όλοι μου οι λόγοι.. λόγοι παράλογοι
Γαμώτο.. γαμώτο.. γαμώτο..
Το βλέπω.. Κάθε φορά που έρχεσαι να με γεμίσεις με αφήνεις πιο άδεια..
Τόσο που πια αναθεματίζω την άφιξη..

Και μετά απο λίγο το ξεχνάω και αρχίζω πάλι να περιμένω
Αλλά επειδή δεν πέρασε ακόμη ο θυμός, σε ξεγράφω
Για τώρα.. για όσο..

Θέλω να σπάσω το κεφάλι μου σ’ έναν τοίχο
Να ουρλιάξω και να σταματήσω
Να σε χτυπήσω και να με χτυπήσω
Να πονέσεις μπας και χαρώ
Να πονέσω μπας και συνέλθω..
Θέλω να πάψω να τρέμω
Θέλω να σταματήσει να είναι το μυαλό μου υγρό
Θέλω να πάψω να θέλω όσα λέω πως θέλω
Θέλω να κλάψω μονάχα.. ν’ αδειάσω..
Κι ας είμαι ήδη άδεια.. θέλει κι άλλο
Θέλω να φωνάξω μέχρι να βραχνιάσω
Κι ας μην βγαίνει φωνή.. κι ας τραυλίζω..
Θέλω να ηρεμήσω
Να κάνω το χρόνο να τρέξει
Να περάσει όλο αυτό.. να μην θέλω πια να θέλω..

27.. 12.. πόσο?? Χαμένος εσύ, χαμένη κι εγώ
Χαθήκαμε και χάσαμε εε??
Ωωπ, συγγνώμη για τον πληθυντικό!
Ξέχασα.. τη θέση σου και τη δική μου
Καμιά επαφή..
Πονάω να μετρώ.. δεν κάνει..
Σβήνω.. σβήνω.. σε ξεχνάω για τώρα και για όσο..

Κι όπως σβήνω καταστάσεις σβήνω κι εγώ
Απο φλόγα γίνομαι στάχτη..
Σβήνω ρε.. μπορείς να δεις τον καπνό?
Απο κει που είσαι ούτε αυτό δεν μπορείς..

Φωνάζω ρε, τρυπάω τους τοίχους..
Ξέρεις, μπορεί να είσαι χιλιόμετρα μακριά αλλά θα σε φτάσω..

Παράτα τα όλα, μ’ ακούς?
Πάρε με στα σοβαρά για μια στιγμή έστω..
Δες με όπως είμαι, μην προσπαθείς να με φτιάξεις
Τι να τις κάνω τις υποδείξεις και τις συμβουλές σου?
Κοίτα μπροστά σου μόνο για λίγο..
Σταμάτα.. άκου..
Για ποιες γιορτές μου μιλάς και για ποια τραγούδια?
Τη φωνή μου άκου..
Ακούς?? Προσεκτικά..:

Δεν είσαι τίποτα, δεν σε αγαπώ, δεν σε θέλω καν..
Δεν ξέρω αν σε χρειάζομαι.. αλλά.. αλλά είμαι κάπως..
Κάθε που έρχεσαι γίνομαι κάπως
Και όταν φεύγεις πάλι τα ίδια..
Σε κάθε περίπτωση πέφτω.. χαμηλά
Πατάς πάνω μου και εγώ γελάω
Και δεν είναι καν παρανοϊκό το γέλιο μου.. ευτυχισμένο είναι..

Και ξέρεις τι άλλο?
Δεν ξέρω αν μου έφτιαξες το βράδυ μου ή αν το κατέστρεψες
Και μαζί μ’ αυτό και τα επόμενα πρωινά μου
Και τις μέρες..
Και τις βδομάδες..

Μελοδραματική όσο δεν παίρνει.. στα μάτια σου και σε όλων τα μάτια
Ψάχνω λόγους να στεναχωριέμαι εε?
Μα κατά βάθος έχω πλάκα! Έτσι δεν είπες?
Χαίρομαι που είμαι ο διασκεδαστής σου.. αλήθεια, χαίρομαι??
Δεν μπορώ να ερμηνεύω τα συναισθήματά μου σήμερα
Ούτε τις άλλες μέρες, αλλά ειδικά σήμερα..
Ναι, είμαι τρελή εντελώς..
Και χαλιέμαι και στραβώνω χωρίς αιτία
Ίσως εσύ να είσαι απλά η αφορμή.. όχι η αιτία.. αφορμή
Δεν είμαι καλά, στο είπα..
Και δεν με ξέρεις, αν δεν στο είπα αυτό στο λέω τώρα
Έτσι, σαν υστερόγραφο.. σαν υποσημείωση..

Ελπίζω το βράδυ σου να 'ναι καλύτερο απο το δικό μου
-Αν και γι’ αυτό είμαι σίγουρη..

6 σχόλια:

  1. Δε γνωριζόμαστε, δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ... μάλλον
    αλλά αυτό το κείμενο είναι οι λέξεις που ψάχνω μέρες να βρω
    είναι αυτό που έδειξα σε φίλο μου - επισκέπτη στην Ελλάδα - όταν με ρώτησε πως νιώθω.
    Σε ευχαριστώ που έκανες λέξεις τα συναισθήματά μου / σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να που τυχαίνει κάποιες φορές να ταιριάζουν τα συναισθήματα κι ας μην γνωριζόμαστε..
    Μπορεί να είμαστε σε άλλες φάσεις και σε καταστάσεις διαφορετικές κι όμως..
    τυχαίνει.. :)

    Όπως κι άλλοι πολλές φορές μιλούν για μένα,
    χαίρομαι να κάνω το ίδιο..

    Καλησπέρα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και αυτο το λεμε αγαπη...:/?
    Ποναει πολυ για να ειναι αγαπη...!

    Παντος...Τι συμβαινει ρε παιδια...?Γιατι παντα οι γυναικες να ειναι ετσι...?Γιατι δεν μπορειτε να ξεχνατε...?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν πιστεύω οτι είναι θέμα γυναίκας ή άντρα, ούτε πως όλες οι γυναίκες έχουν τέτοια εμμονή με τις αναμνήσεις.. Απλά τυχαίνει να δενόμαστε σε υπερβολικό βαθμό με καταστάσεις και να αργούμε πολύ να τις δούμε χαλαρά, υποθέτω..

    Δεν μιλώ σε καμία περίπτωση για αγάπη.. έπαψα πια να συσχετίζω την αγάπη με τον πόνο.. είναι εντελώς λάθος.. Αγάπη είναι εκείνο το ειλικρινές ενδιαφέρον του άλλου, το χαμόγελό του, το να είναι εκεί και να σου αποδεικνύει πως αξίζει να νοιάζεσαι.. Δεν είναι αγάπη το να ψάχνεις ερμηνεία πίσω απο τις λέξεις ούτε το να τρέφεις ψευδαισθήσεις εξελίξιμες..

    Και βρέθηκα μόλις τώρα να συνηδητοποιώ πόσο λίγα ξέρω για την αγάπη..
    Πόσο μαζοχιστικά τα έβλεπα όλα.. Πόσα πρέπει να αλλάξω στον τρόπο σκέψης μου-αν δεν τ'άλλαξα ήδη..

    Δεν είναι αγάπη αυτό..είναι θυμός..
    είναι απόγνωση για την πλήρωση του τεράστιου κενού μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα πραγματικά νοιώθω το ίδιο και χαίρομαι που μου έδειξες το δρόμο προς το blog σου. Οι λέξεις σου είναι και δικές μου λέξεις, οι σκέψεις σου τα δικά μου συναισθήματα... Θα είμαι εδώ, μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χάρηκα για την επίσκεψη..ευχαριστώ!!
    Καλώς ήρθες Emmortal :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή