Κι αλλη στιγμη...καθε μερα μεγαλωνω τη συλλογη μου απο μικρες υπεροχες στιγμες...μικρα υπεροχα βλεμματα...Ωστοσο σημερα ηρθαν απροσκλητα κι αλλες εικονες να δηλητηριασουν τη χαρα μου...Ηρθε το αποκρουστικο παρελθον κι εσυ χαθηκες με μιας...μου χαρισες το βλεμμα σου αλλα δεν εμεινες εκει να με προστατεψες απο τις σκεψεις μου... Γιατι εφυγες τοσο νωρις και με αφησες να παλευω με τελειωμενες ιστοριες???Δεν ηθελα να φυγεις τοσο γρηγορα σημερα...ποτε δεν θελω,αλλα ειδικα σημερα...Αν ησουν εκει ισως επαυα να σκεφτομαι "αλλα"... Τελος παντων,να ξερεις οτι και αυτο το λιγο μου εκανε καλο...μαλλον το βλεμμα σου εγινε σανιδα σωτηριας... αληθεια,χαρηκα τοσο που σε ειδα... :)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου