Δεν ησουν εκει...

Ηρθα...γεματη αγωνια,ελπιδα και κρυφη προσμονη να γινει το ονειρο μου πραγματικοτητα...

Σ'εψαχνα,στην αρχη απεγνωσμενα και υστερα,σιγα-σιγα-βυθισμενη στην συνειδητοποιηση οτι δε θα ερχοσουν-πιο ηρεμα,ισως απογοητευμενα...

Σταματησα να ψαχνω...δεν θα γινοταν κατι ουτως η αλλως...μα τι περιμενα???

Εφυγα...δεν πειραζει που δεν ησουν εκει,ισως να ηταν και καλυτερα ετσι...εγω ακομα σε θυμαμαι με αγαπη για οσα εβλεπα στα ματια σου κι ας εχω καιρο να δε δω,θυμαμαι τη γλυκα που μου χαριζες κι αναπολω...δεν πειραζει...

Οχι,αληθεια,δεν πειραζει...