Εικόνες

Εικόνες πολλές. παντού. Με μολύνουν. με γδέρνουν. μου ματώνουν το δέρμα. Και πιο πολύ, μου ματώνουν το μέσα. Θυμάσαι τις στιγμές που ότι χτίζουμε γκρεμίζεται? Είναι στιγμές σαν τώρα.. έρχονται ξαφνικά απο το πουθενά. Και ύστερα θέλω να φύγεις. Και μετά να γυρίσεις και να κλάψουμε μαζί για την φυγή σου. Τέτοιες στιγμές τις αισθάνομαι τόσο καταστροφικές και σκληρές και επώδυνες που μου έρχεται να πέσω στο πάτωμα και να βγάζω ουρλιαχτά μονάχα. Δεν θέλω να σου μιλάω. δεν θέλω να σε ακούω. δεν θέλω να σκέφτομαι αυτά που μου λες. Εσύ μου τα βάζεις στο κεφάλι. κατα λάθος μάλλον. Μα εγώ κολλάω εκεί και είναι μερικά πράγματα που δεν παραγράφονται με τον καιρό. Απλά μαζεύονται και δυναμώνουν. Και τι θα γίνω εγώ αμα πληθύνουν κι άλλο? Δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει. Αλλά όσο γεμίζει τόσο πονάει. Και είναι ο πόνος αυτός που δεν φεύγει. Δηλητήριο. κι όλα είναι πικρά και μαύρα. Δεν το ήθελα έτσι αλλά έγινε και δεν θέλω να ανοίξω τα μάτια μου. οπότε βλέπω σκοτάδι. Δεν θέλω να σου μιλήσω ακόμα. Θα κάτσω να τα σκεφτώ κι άλλο. όσο μπορώ. όσο αντέχεται. Μέχρι να μελανιάσει αυτό το κομμάτι μέσα στο στήθος μου που πονάει. Μπορεί να είναι ο σκοπός του αυτός, να πονέσει πολύ πολύ και μετά να μουδιάσει. Όταν επιτέλους μουδιάσει όλα θα είναι καλά. Δεν θέλω να σε ακούω και να μπήγω τα νύχια μου όσο βαθιά μπορώ στη σάρκα για να γλιτώσω τον πόνο απο εκείνο το καταραμένο κομμάτι. Τουλάχιστον μείνε και πες κι άλλα. να το σπάσουμε εντελώς. να γίνει αέρας η ύλη και να μην νιώθει κανείς μας. Μονάχα άκουσε αυτό: πάψε να παλεύεις με το χθες μου γιατί δεν μου αρέσει να κάνω κι εγώ το ίδιο με το δικό σου. Ήταν μια τρέλα το τωρινό. απρόσμενη. Μην το τραβάμε καλύτερα γιατί με φοβάμαι. Μην ρωτήσεις διευκρίνηση, απλά αυτό, με φοβάμαι όταν δεν ελέγχω τις σκέψεις μου. Σε αγαπάω. μόνο που τις στιγμές που αισθάνομαι έτσι δεν είσαι εκεί. και δεν είσαι εσύ. Επίσης κατάλαβα και κάτι άλλο. Αγαπώ να μισώ τα λόγια σου και να τα πλάθω γεμάτα αγκάθια. Μπορεί να είναι μια ανάγκη μου κι αυτή.. δεν ξέρω. Κατηγόρησέ με για όσα θες. για χιλιάδες πράγματα. για όλη μου τη ζωή. Αλλά μην μου το πεις. Μην το πεις αυτό το βράδυ.
Πάω να ξεπλύνω το μαύρο μου. Για χάρη των οχτώ δεν θα πνιγώ πάλι μέσα του. Τέλος κατάθεσης. Ας μην πούμε άλλες κουβέντες σήμερα. Τα υπόλοιπα θα τα λύσουμε μετά το ξημέρωμα.