Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Keep your heart close to the ground

Και το βράδυ που τόσο περίμενα ήρθε.... Μουσική.. Γράψιμο.. και τίποτ’ άλλο
Σκέψεις να γίνονται λέξεις και το μυαλό να ξεκουράζεται- ή μήπως να αποτρελαίνεται..?-
Και αναρωτιέμαι λοιπόν.. είναι αυτό το βράδυ καλύτερο απ’ όλα τα προηγούμενα? Τα κοινά μας βράδια..? τα γεμάτα..? Όχι δεν είναι καλύτερο.. κι όχι δεν το προτιμώ..
Και έχω νεύρα μαζί σου τώρα, μα παράλληλα εύχομαι μέσα μου να έρθεις και να εμφανιστείς μπροστά μου
Δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να το κάνεις, απλά στο δικό μου το μυαλό όλα γίνονται κι έτσι κάνω σκέψεις και εικάζω και περιμένω.. όλο σε περιμένω κι ας μην μπορώ ποτέ να σε προβλέψω τελικά.. δεν σε έχω ακόμα μάθει και ίσως αργεί πολύ η μέρα που θα το κάνω.. ίσως φταίει που είσαι έτσι ακανόνιστος δίχως σχήμα ή μορφή μόνιμη.. Αλλάζεις.. μεταβάλλεσαι.. γίνεσαι και πας.. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά που βρίσκεσαι τώρα.. σε έχασα.. συνηθίζω να σε χάνω τελευταία.. Πίστεψε με, όσες μέρες κι αν ξοδεύω ψάχνοντας σημάδια σου, δεν μπορώ να σε βρω.. Ειδικά τώρα.. τώρα δεν έχει καν νόημα να αναλύω.. αδυνατώ να καταλάβω.. τέλος. Αν θες να με διαφωτίσεις κάνε το, αλλιώς άσε με στα σκοτάδια μου. Και αργά ή γρήγορα θα φύγει και η ομίχλη.... Αυτό που θέλω να σου πω.. αυτά.. τα πολλά.. βασικά πνίγομαι. Θέλω άπειρα πράγματα να πω αλλά μέχρι να καταφέρω να το κάνω θα έχουν πια ξεχαστεί.. Δεν τα μπορώ εγώ τα ετεροχρονισμένα.. αν δεν μάθεις τώρα, δεν θα μάθεις ποτέ.. Λοιπόν πειράχτηκα.. γιατί ξέρεις οτι πήραν όλα μια απόχρωση γκρίζα και οτι οι τελευταίες μέρες μου έπεσαν βαριές και οτι δεν την αντέχω την απουσία σου ούτε λίγο.. μα αποφάσισες να τραβηχτείς πίσω, ώστε να μην σε φτάνω.. και να μου μιλάς με τρόπο που με κάνει να αισθάνομαι οτι σου έγινα φορτική.. Θα πάψω να σε κυνηγάω έτσι.. κάθε στιγμή και κάθε λεπτό.. Θα πάψω να δίνω αφορμές για να μαυρίζω ύστερα.. Θα κάνω κι εγώ ένα βήμα πίσω να μην με φτάνεις για λίγο. Κι αν θες να με φτάσεις ας προχωρήσεις.. Εσύ. Απο μόνος σου. Χωρίς να σε αναγκάζω εγώ να το κάνεις.. αλλά επειδή το θες.. Η επόμενη κίνηση είναι δική σου.. έκανα πολλές μαζεμένες οπότε σειρά σου....

1 σχόλιο:

  1. Είναι εύκολο να είναι κάποιος δίπλα μας όταν είμαστε συνεχώς μπροστά του.

    Η αξία των πραγμάτων όμως βρίσκεται στην αναζήτηση όταν εσύ λείπεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή